کیمیاگر

ای دوست! شکر بهتر یا آن‌که شکر سازد؟
خوبیِ قمر بهتر یا آن‌که قمر سازد؟

برخیز که پر کنیم پیمانه ز می
زان پیش که پر کنند پیمانه‌ی ما

پرنده‌ها و کودکان را به آدم‌ها ترجیح می‌دهم.

کسی در من مدام آوازهای غمگین می‌خواند.

جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

کیمیاگر...

ای دوست! شکر بهتر یا آن‌که شکر سازد؟
خوبیِ قمر بهتر یا آن‌که قمر سازد؟

برخیز که پر کنیم پیمانه ز می
زان پیش که پر کنند پیمانه‌ی ما

پرنده‌ها و کودکان را به آدم‌ها ترجیح می‌دهم.

کسی در من مدام آوازهای غمگین می‌خواند.

جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

کیمیاگر...

کیمیاگر...

جامانده از کوچ کشتی‌ها را تماشا می‌کند دود کشتی‌ها دود پیپ‌های ملوانان به آسمان می‌رود و چیزی از آسمان به زمین نمی‌آید خورشید پشت ابر فانوس دریایی در خواب ماهی‌ها رفته‌اند صدایش را از یاد برده است و در این عصر خاکستری به معنی بال‌هایش فکر می‌کند نهنگ‌ ساحل را برای خودکشی ترجیح می‌دهد و مرغ دریایی نشستن و تماشا را یک. دست‌های ما / کوتاه بود / و خرماها / بر نخیل / ما دست‌های خود را بریدیم / و  کیمیاگر...